- ιππόκαμπος
- I
(Ιατρ.).Δομή στον εγκέφαλο, που βρίσκεται στο έδαφος των κατώτερων κεράτων των πλαγίων κοιλιών του και πιστεύεται ότι σχετίζεται με τη μνήμη.II(Ζωολ.). Τελεόστεο ψάρι της οικογένειας των συγγναθιδών. Στη Μεσόγειο ζουν δύο είδη, όμοια μεταξύ τους. Το πρώτο έχει μήκος –μαζί με την ουρά– 15 εκ. Το σώμα, συμπιεσμένο πλευρικά, καλύπτεται από σκληρές πλάκες, οι οποίες σχηματίζουν έναν θώρακα, που φέρει παράλληλες εγκάρσιες πλευρικές γραμμές· είναι επίσης διογκωμένο προς τα εμπρός, στο ύψος του υπογαστρίου και στενεύει προς την ουρά, που είναι λεπτή και συλληπτήρια, για να μπορεί το ψάρι με τη βοήθειά της να κρατιέται από την υποβρύχια βλάστηση. Το κεφάλι του ι. είναι σχεδόν κάθετο στον κορμό και καταλήγει σε σωληνωτό ρύγχος. Η κατατομή του πάνω μέρους του σώματος του ι. θυμίζει κάπως την κατατομή του αλόγου και γι’ αυτό το παράξενο αυτό ψάρι ονομάστηκε και αλογάκι της θάλασσας. Ο ι. μετακινείται στο νερό, κρατώντας το σώμα του σε όρθια θέση και ωθώντας το προς τα εμπρός με τις γρήγορες παλμικές κινήσεις του ραχιαίου πτερυγίου. Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η αναπαραγωγή αυτού του ψαριού. Το θηλυκό αποθέτει τα μικρά αβγά του σε ένα είδος μικρής σακούλας, την οποία έχει το αρσενικό στο υπογάστριό του. Στον επωαστικό αυτό σάκο τα αβγά γονιμοποιούνται και φυλάσσονται μέχρι να εκκολαφθούν τα μικροσκοπικά έμβρυα, που τρέφονται από το εσωτερικό τοίχωμα του σάκου. Έπειτα από περίπου δύο μήνες επώασης, το αρσενικό, με συσταλτικές κινήσεις του σώματός του, αποβάλλει από τον σάκο του υπογαστρίου τα μικρά ψάρια, που έχουν τότε μήκος λίγο περισσότερο από ένα εκατοστό του μέτρου, αλλά είναι ήδη έτοιμα να κολυμπήσουν στο νερό.* * *ο (Α ἱππόκαμπος, ὁ και μτγντ.ἱπποκάμπη, ἡ)μυθικό θαλάσσιο τέρας που είχε σώμα και μπροστινά πόδια αλόγου και ουρά ψαριού ή φιδιού και πάνω στο οποίο ίππευαν οι θαλάσσιοι θεοίνεοελλ.1. ζωολ.γένος ψαριών τής οικογένειας συγναθίδες, κν. αλογάκι τής θάλασσας2. ανατ. περιελιγμένη δομή τού εγκεφάλου τών θηλαστικώναρχ.είδος μικρού ψαριού, ίσως το ίδιο με το κν. αλογάκι τής θάλασσας.[ΕΤΥΜΟΛ. < ἱππ(ο)-* + κάμπη (ΙΙ) (μυθικό θαλάσσιο τέρας). Ως όρος τής ανατομίας η λ. είναι αντιδάνεια, πρβλ. γαλλ. hippocampe (πρβλ. ιππόκαμπος)].
Dictionary of Greek. 2013.